Η Πυραμίδα του Χέοπα

Η Μεγάλη Πυραμίδα στη Γκίζα της Αιγύπτου, επίσης γνωστή ως η Πυραμίδα του Χέοπα, είναι το μοναδικό από τα Επτά Θαύματα Της Αρχαιότητας που σώζεται μέχρι σήμερα. Είναι και το αρχαιότερο απ' όλα. Η Μεγάλη Πυραμίδα αποτέλεσε το βασιλικό τάφο του Αιγύπτιου Φαραώ Khufu (Χέοπα), ο οποίος έζησε το 2560 π.Χ. περίπου. Αρχικά είχε ύψος περισσότερο από 480 πόδια και υπολογίζεται ότι είναι κατασκευασμένη από 2,3 εκατομ. κυβόλιθους, μερικοί από τους οποίους ζυγίζουν μέχρι και 9 τόνους ο καθένας!

Ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο

Ο Ναός της θεάς Αρτέμιδος στην Έφεσο ήταν ένα πελώριο τετράγωνο κατασκεύασμα από λευκό μάρμαρο στην αρχαία πόλη της Εφέσου. Χτισμένος προς τιμήν της δίδυμης αδελφής του Απόλλωνα και θεάς του κηνυγιού, Αρτέμιδος, ο ναός αποτελούνταν από 127 κολώνες και μια μεγάλη υπαίθρια αυλή που χρησίμευε σαν αγορά για διάφορους καλλιτέχνες και μάγους, καθώς και σαν χώρος λατρείας για ιερείς και ιέριες. Το Θαύμα αυτό καταστράφηκε και ανακατασκευάστηκε πολλές φορές. Αφού κάηκε ολοσχερώς το 356 π.Χ. και ξανακαταστράφηκε το 262 μ.Χ., ο Ναός διαλύθηκε εντελώς το 401 μ.Χ.. Πρόσφατα, αρχαιολόγοι προσπάθησαν να αναστηλώσουν το Ναό κι έτσι μερικές κολώνες στέκονται και πάλι εκεί όπου στεκόταν ο Ναός πριν από 1600 χρόνια...

Το Μαυσωλείο της Αλικασρνασσού

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού ήταν ο τάφος του Βασιλιά Μαυσώλου, κυβερνήτη της Καρίας από το 377 ως το 353 π.Χ.. Το Μαυσωλείο ήταν διακοσμημένο με πολλά αγάλματα και γλυπτά ανθρώπων και ζώων, όπως λιονταριών, αλόγων και λεοπαρδάλεων. Επίσης υπήρχαν τοιχογραφίες με σκηνές πολέμου. Χτισμένο από την σύζυγο του Μαύσωλου, Βασίλισσα Αρτεμισία (η οποία ήταν και αδελφή του), το ταφικό αυτό κατασκεύασμα ήταν τόσο μεγάλο για την εποχή του που άφηνε εκστασιασμένο όποιον το αντίκρυζε. Πράγματι, ο τάφος του βασιλιά Μαυσώλου στην Αλικαρνασσό, έκανε τέτοια εντύπωση, που μέχρι και σήμερα, ο όρος "Μαυσωλείο" χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάθε μεγάλο ταφικό συγκρότημα. Οι κυβόλιθοι του Μαυσωλείου χρησιμοποιήθηκαν για οχυρωματικά έργα στην ακρόπολη του Μποντρούμ (της σημερινής Αλικαρνασσού) και μέχρι το 1522 μ.Χ. το Μαυσωλείο ήταν παρελθόν.

Ο Κολοσσός της Ρόδου

Ο Κολοσσός της Ρόδου, το λιγότερο κατανοητό απ' όλα τα θαύματα της Αρχαιότητας, έστεκε όρθιος μόνο για 56 χρόνια. Κανένας δεν ξέρει που ακριβώς στεκόταν ούτε πώς ήταν. Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι ήταν ένα πελώριο άγαλμα από χαλκό, ύψους 34 μέτρων αφιερωμένο στο θεό Ήλιο, τοποθετημένο σε κάποιο σημείο του λιμανιού της Ρόδου, στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Ένας σεισμός το 226 π.Χ. γκρέμισε το άγαλμα μέχρι τα γόνατα και ποτέ πια δεν αναστηλώθηκε. Τα απομεινάρια του λέγεται ότι μεταφέρθηκαν στην Συρία, στις πλάτες 900 καμηλών από έναν Εβραίο έμπορο. Ο Εβραίος έμπορος πιστεύεται ότι τα αγόρασε από Άραβες που λεηλάτησαν το νησί.

Οι Κρεμμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας

Οι αρχαίοι Κρεμμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας καταστράφηκαν εδώ και πολλούς αιώνες. Λόγω του ότι ποτέ δεν αναφέρθηκαν από τους Βαβυλώνιους ιστορικούς, πολλοί πιστεύουν πως δεν είναι παρά ένας μύθος και πως δεν υπήρξαν ποτέ στην πραγματικότητα. Παρόλα αυτά, διάφοροι Έλληνες ιστορικοί (μεταγενέστεροι των Βαβυλωνίων) περιγράφουν το Παλάτι του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα και τους μαγευτικούς Κήπους του. Οι Κήποι χτίστηκαν για τη σύζυγο του Ναβουχοδονόσορα, η οποία λαχταρούσε τα τοπία της πατρίδας της, της Μηδίας (σημερινό βόρειο Ιράν). Σύγχρονοι αρχαιολόγοι διχάζονται για το σε ποιο σημείο του παλατιού μπορεί να βρίσκονταν οι Κήποι.

Το Χρυσελεφάντινο Άγαλμα του Δία στην Ολυμπία

Το τεραστίων διαστάσεων Χρυσελεφάντινο Άγαλμα του Δία στην ελληνική Ολυμπία ήταν δημιούργημα του μεγάλου γλύπτη Φειδία Ο Ζευς (Δίας) ήταν ο έλληνας θεός, προς τιμήν του οποίου τελούνταν οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ο Φειδίας χρησιμοποίησε λεπτές φλούδες ελεφαντόδοντου (από χαυλιόδοντες ελεφάντων) για να καλύψει ένα ξύλινο πρόπλασμα ώστε να αναπαραστήσει το "δέρμα" του Δία. Μελετητές πιστεύουν πως μια επιπλέον επένδυση από χρυσό προσέδιδε στο άγαλμα το χαρακτηρισμό "χρυσελεφάντινο". Το άγαλμα μεταφέρθηκε από τους Έλληνες στο Αυτοκρατορικό Παλάτι της Κωνσταντινούπολης, όπου και καταστράφηκε από φωτιά το 462 μ.Χ. επί Θεοδοσίου του Μεγάλου. Παρόλο που υπάρχουν φήμες για αντίγραφα του αγάλματος, ένα από τα οποία βρισκόταν στην Κυρήνη της Λιβύης, δεν σώζεται κανένα από αυτά σήμερα. Οι περισσότερες πληροφορίες για τη μορφή του αγάλματος (ύψους 13 μέτρων περίπου) προέρχονται από αρχαία ελληνικά νομίσματα που φέρουν ομοιώματα του αγάλματος.

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας είναι το νεότερο από τα Επτά Θαύματα. Ο φάρος αυτός χτίστηκε στο Νησί του Φάρου, βόρεια του λιμανιού της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, κατά τη βασιλεία του Πτολεμαίου ΙΙ του Φιλάδελφου (284-246 π.Χ.) Ονομάστηκε "Φάρος", ένας όρος που λόγω της φήμης του, χρησιμοποιήθηκε από όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Σεισμικές δονήσεις ταλαιπώρησαν το κτίσμα και μετά την καταστροφή του, το 1480 μ.Χ. ένα φρούριο χτίστηκε εκεί όπου έστεκε ο φημισμένος Φάρος...